Een constante zoektocht.... wat drijft de verzamelaar ?

Het jagen en verzamelen zit al eeuwenlang in onze genen. Onze ver-ver-voorouders deden het al voordat er sprake was van permanente landbouw.
Het jagen en verzamelen was nodig om eten te regelen, en uiteindelijk om te overleven. 

Jagen en verzamelen anno 2020 gaat niet meer over 'over-leven' vanuit primaire drijfveer qua eten. 
Wij mensen houden van verzamelen. We doen het om de meest uiteen liggende redenen, maar we doen het bijna allemaal. Sommige mensen verzamelen bij wijze van investering, sommigen voor het pure plezier dat ze eraan ontlenen of om hun sociale leven te verbreden door naar (ruil)beurzen en veilingen te gaan.
In tijd van corona is het bezoeken van ruilbeurzen en veilingen niet aan de orde. Echter de verzamelwoede blijft. 

Seph Fontane schreef in 2014 in Marketingfacts het volgende: 

"Bovenal gaat het bij het verzamelen om de kick van het najagen en bemachtigen van bepaalde spullen. Het bemachtigen van het begeerde item geeft een direct ‘dopamine-shot’, wat een onderdeel van de neurologische verklaring vormt van waarom verzamelen zo verslavend kan werken. Bovendien gaat het om een queeste zonder direct einde in zicht en is het daardoor een ideale voedingsbodem voor een verslaving waarin diezelfde oneindigheid zijn resonantie vindt. Het gaat dan ook niet om het verkrijgen van een bepaald iets, maar om de jacht zelf. Het hebben van de zaak is immers het einde van het vermaak.

Ook kan het ‘verzamelaar zijn’ een onderdeel van onze identiteit worden en ons daarmee onderscheidend vermogen geven. En het experimenteren met het classificeren en ordenen van onderdelen van de ‘grote boze wereld’ kan gezien worden als een poging om enigszins grip te krijgen op de wereld en onze angsten en onzekerheden te verdunnen: controlebehoefte dus."

Die eigen identiteit en het geven van onderscheidend vermogen, zien we momenteel volop terug in de planten-liefhebbers die wereldwijd actief zijn. Het verzamelen van stekjes, het laten groeien van planten, en het daaropvolgend aan de wereld laten zien welke grote gevarieerde verzameling je hebt aan (m.n. groene) planten is uniek om te zien. In het verlengde schieten de Instagram's en Facebook's accounts die over groene planten gaan de grond uit. 

Een hype of een life-style die meer past bij een manier van leven. Groen leven gecombineerd met het willen verzamelen, en daarmee onderscheiden naar de buitenwereld. Voor een bedrijf als Evanthia - de leverancier van groene planten uitgangsmateriaal - is dit een bijzonder fenomeen. En simpelweg van belang om in te kunnen schatten cq. te beinvloeden dat de levenscyclus van groene planten over 7 jaar weer voorbij is, of dat dit een duurzamer karakter heeft in tijd. 

Kijken naar andere sectoren en (ict-)technieken laat zien dat het verzamelen an sich verslavend kan zijn, onafhankelijk wat je verzamelt. Het laat ook zien dat door  regelmatige updates, noviteiten of nieuwigheden de drang om te verzamelen en het breed toe te passen blijft. 

Het is bijna Sinterklaas en als je dan kijkt naar bijvoorbeeld Pokemon, ooit in de markt gezet medio jaren '90 en inmiddels toe is aan de zoveelste generatie. Lees maar eens op Wikipedia hierover. 
Verschillende varianten van tekenfilms, knuffels, kaarten, verzamelmappen etc. 

Wat kunnen we leren van andere sectoren, hoe kunnen we ook met groene planten over 25 jaar zorgdragen dat dit nog steeds verzameld wordt, na-gejaagd en verzameld worden. 
Zorgdragen voor regelmatig noviteiten - die heb ik wel onthouden en toe te passen bij Evanthia. Herkenbaar merk vergelijkbaar aan Pokemon is dan wel de volgende groene uitdaging.....